Netvliesloslating

PATTERN LASER
ENDOSCOPIC 25 PLUS PARS PLANA VITRECTOMY SURGERY

Een transparante en visco-elastische substantie genaamd glasvocht vult de oogbol. Deze stof geeft het oog een bolvorm en zorgt voor elasticiteit. De glasachtige gel vertoont in sommige gebieden een stevige bevestiging aan de retinale laag.

Als gevolg van hoge leeftijd, hoge bijziendheid, enkele klappen op het oog of hoofdtrauma, begint de glasachtige gel vloeibaar te worden en los te laten van het netvlies. Tijdens deze scheiding kunnen tranen of bloedingen optreden waar het glasvocht zich hecht aan het netvlies. Als gevolg van genetische aanleg kunnen in het netvlies uitgedunde gedegenereerde gebieden aanwezig zijn die gevoelig zijn voor scheuren (rooster, tuft). Netvliesscheuren kunnen zich ook vormen als gevolg van sommige trauma’s, staaroperaties of andere oogoperaties.

Vloeibaar glasvocht dat door deze tranen in het netvlies gaat, zorgt ervoor dat de netvlieslagen van elkaar loskomen. Loslating en/of fluctuaties samen met degeneratie van het glasvocht in het netvlies, dat een zenuwweefsel is, veroorzaakt symptomen zoals lichtflitsen, vliegende vliegen of spinnenwebben. Van een gordijn voor het oog wordt gesproken wanneer het netvlies, waaronder de vloeistof zich ophoopt, loskomt van de oogwand. Omdat deze onthechting de macula aantast, neemt het zicht af naar het gevoel van licht.

Als netvliesloslating niet vrijwel onmiddellijk wordt behandeld, kan de vloeistof door de netvlieslagen stromen, waardoor het hele netvlies loskomt en permanent gezichtsverlies optreedt.

Netvliesloslating kan direct symptomen geven zoals snelle sluiting van het gezichtsvermogen zonder vliegende vliegen, lichtflitsen, verlies van gezichtsveld of een van deze.

Vliegende vliegen, lichtflitsen en het gevoel van drijvers kunnen soms alleen optreden in de aanwezigheid van netvliesscheuren zonder loslating. In dit stadium kan de ontwikkeling van loslating worden voorkomen door de periferie van de traan te bevestigen met een spervuurlaser zonder dat er vloeistof tussen de traan komt.

Als netvliesloslating is ontstaan ​​door loslating van het netvlies van de oogwand; afhankelijk van de toestand van het oog en de beslissing van de oogarts wordt besloten tot een standaardoperatie voor netvliesloslating of een vitreoretinale operatie (pars plana vitrectomie). Deze operaties worden meestal uitgevoerd met algemene anesthesie. Tijdens de operatie wordt door de arts besloten om intraoculaire tamponnade uit te voeren met medische siliconenolie of speciale medische gassen. In de postoperatieve periode kan het nodig zijn om een ​​bepaalde houding aan te houden en op die manier 7-10 dagen te gaan liggen, dit wordt bepaald door de arts.

Reparatie van netvliesloslating en scheur met pars plana vitrectomie-operatie

Totdat de traan volledig kan hechten, wordt steriel gas of lucht in het oog geïnjecteerd en wordt er druk uitgeoefend op de traan. Na de operatie wordt de patiënt voorzien van een hoofd- en lighouding zodat het buffergas over de traan kan komen.

In sommige gevallen kan het nodig zijn om druk uit te oefenen op de (sclera met speciale materialen voor volledige sluiting van de scheur.
Netvliesloslating komt meestal voor als een traan netvliesloslating.
Tractionele netvliesloslating kan zich ook ontwikkelen als gevolg van fibrotische banden die het netvlies van binnenuit trekken, na retinale vasculaire aandoeningen of sommige trauma-intraoculaire vreemde lichamen bij diabetische retinopathie.
Exudatieve netvliesloslatingen kunnen optreden bij kwaadaardige en sommige goedaardige intraoculaire tumoren, intraoculaire ontstekingen die uveïtis worden genoemd, eclampsie tijdens de zwangerschap, nierfalen en hoge systemische hypertensie.
Het anatomische slagingspercentage is erg hoog na operaties voor netvliesloslating. Hoe eerder de interventie, hoe groter de kans op succes.
Als het netvlies beschadigd is, kunnen na de operatie groeifactorinjecties buiten de oogbol of monovisieondersteuning worden toegepast.